Vergeten we de leerkracht niet?!

Het is inmiddels één jaar geleden dat de scholen voor het eerst hun deuren sloten als gevolg van de coronacrisis. Dit heeft een enorme impact op het gehele schoolsysteem, zowel op het bestuur tot docenten en ondersteuners als op de individuele leerling. De voortdurende onzekerheden en wisselingen vragen nog steeds om een danig aanpassingsvermogen van eenieder en veerkrachtigheid.

Recent is er vanuit het kabinet een Nationaal Programma Onderwijs opgestart, waarbij is afgekondigd dat in totaal 8,5 miljard euro wordt vrijgegeven om de gevolgen van de coronacrisis op het gebied van onderwijs voor leerlingen op te vangen. We zien allemaal de noodzaak om juist in deze tijd leerlingen zo goed mogelijk te ondersteunen in het krijgen van onderwijs, maar tegelijkertijd ontstaat de vrees voor toenemende werkdruk voor leerkrachten en schoolbesturen. Mede door hun betrokkenheid en welwillendheid om zich volledig in te zetten voor een duurzame verbetering in het onderwijs, kan dit worden gerealiseerd. Echter, is het dan van essentieel belang dat de leerkrachten eveneens voldoende toegerust zijn om dit te kunnen faciliteren. Immers, je kan een ander pas helpen wanneer je zelf in je kracht staat.

Daarom is het noodzakelijk dat niet alleen de onderwijsbehoeften van de leerling, maar ook de ondersteuningsbehoeften van de leerkracht kenbaar worden gemaakt. Denk daarbij aan de talenten, kwaliteiten en capaciteiten, alsook uitdagingen en ontwikkelpunten. Daarbij is het meest cruciaal om de mentale fitheid van zowel docent als leerling in kaart te brengen. In hoeverre is er ruimte voor ontwikkeling? En heeft iemand überhaupt de energie om leerlingen te ondersteunen c.q. achterstanden weg te werken? Oftewel, wordt er voldaan aan fundamentele behoeften?

Door de belemmerende en beschermende factoren van zowel docent als leerling in kaart te brengen, kan er op een daadkrachtige manier gekeken worden naar effectieve en adaptieve interventies, op leerling-, leerkracht- en schoolniveau. Waarbij niet enkel gekeken wordt naar een kortetermijnoplossing, maar juist naar duurzame verbeteringen welke resulteren in de uitvoering van adequaat onderwijs.